Het origineel was perfect en mag niet worden aangeraakt
Het publiek had geen veel coolere gids door The Matrix kunnen vragen dan Bugs. De nieuwe held, gespeeld door actrice Jessica Henwick, helpt kijkers terug in de wereld van de Wachowski’s te komen met een knal in ‘The Matrix Resurrections’. Bugs is, zoals Henwick zegt, de ogen van het publiek, en de artiest heeft veel werk te doen, niet alleen met de actie, het uitleggen van het hoe en waarom van deze nieuwe film, maar ze laat het allemaal cool en soepel spelen.
Bugs is een geweldige nieuwe toevoeging aan de wereld van The Matrix, en het markeert weer een gedenkwaardig optreden van Henwick. In een zeer vol Thanksgiving-feest van een film raakt Henwick een breed scala aan emoties binnen en buiten de actie. Bugs is een echte gelovige, snel maar attent, en een regelovertredende kapitein met mededogen. Henwick, bekend van haar rollen in ‘Game of Thrones’, ‘Underwater’ en het geweldige ‘Love & Monsters’, vertelde ons onlangs over het werken met Lana Wachowski en het spelen van Bugs in een spoilervrij interview. Bekijk het hieronder.
Het was mijn agent. Ik was in een rare ruimte en ik wist niet echt wat ik wilde doen. Ik denk dat ik door een quarterlifecrisis ging, en eigenlijk acteer ik nu al 14 jaar en ik nam even de tijd om te denken: ‘Doe ik dit omdat ik het nog steeds wil doen en ik het leuk vind, of ben ik Ik doe dit omdat ik dat gewend ben?’ En dus stopte ik en ik besloot de stad uit te gaan en kocht een enkeltje naar Frankrijk. En toen begon ik gewoon te lopen.
Ik ben net begonnen met wandelen en ik was halverwege een 40-daagse trektocht. Ik zette mijn telefoon aan, het was bijna mijn verjaardag en ik wilde iedereen vertellen dat ik nog leefde, en ik kreeg een e-mail waarin stond: ‘Wil je auditie doen voor de Matrix?’ En ik zei gewoon nee, want ik was nog niet klaar met de wandeling en ik was nog niet tot een antwoord gekomen van wat ik wilde doen in mijn leven. Ik heb het afgewezen.
Ik ben klaar met de wandeling. En toen kreeg ik een telefoontje van mijn agent die zei: ‘Lana heeft de rol nog steeds niet ingevuld. Ben je geïnteresseerd?’ Ik maakte een zelftape, vloog een paar dagen later naar Amerika, testte met Yahya en kreeg een paar dagen later het telefoontje van Lana.
Dus, na “The Matrix Resurrections”, was je verjongd en wil je doorgaan met acteren?
Nee, ik bedoel, het is een lange - dat ding was emotioneel zo’n reis. Het maakte er deel van uit, maar ik denk dat ik tot die beslissing ben gekomen zonder het script. En toen was het gewoon leuk dat dit het eerste was dat daarna in me opkwam.
Wat was je eerste indruk van Bugs op de pagina en hoe je haar moest spelen?
Ik hield van Bugs. Ik denk dat ze heel empathisch is en heel gemakkelijk in de omgang. In mijn ogen zijn ze de ogen van het publiek, ze is een soort venster op de nieuwe film. Toen ik het script voor het eerst las, stond ik versteld van een paar dingen: hoe lang het was, hoe ingewikkeld het was. Het is Lana’s typische stijl van filmmaken. Ze heeft het hier over grote thema’s. Maar ook hoe anders het was. Ik weet dat de [co-]schrijver een interview heeft gedaan waarin hij zei dat het min of meer de regel van de kaskraker overtreedt, en ik denk dat dat waar is. Het volgt zeker niet een standaard formaat dat we gewend zijn voor dit genre. Het is vrij ongebruikelijk, de structuur.
Ver Spider-Man No Way Home Online (2019) en Español Latino y Castellano HD
Er is een geweldige scène waarin iedereen praat over wat de Matrix betekent. Is je kijk op de Matrix veranderd bij het werken met Lana?
Weet je, het is interessant, want als je erin zit, heb je toegang tot God, wat een eer is. Ik had haar elk moment kunnen vragen: ‘Wat betekent de Matrix?’ Ik deed het niet, omdat ik wist dat dat niet het punt was. Het punt van de film is wat je er zelf van maakt. En Lana wil je geen antwoord geven. Dus ja, het betekent iets voor mij. Ik weet niet of het voor iedereen hetzelfde betekent, maar je moet afwachten.
Waar gingen enkele van je eerste gesprekken met Lana over het spelen van Bugs?
Dat deden we niet. Ze wilde er niet over praten - het is interessant, want je hoort verhalen over het origineel, waarin ze elke acteur een pak studieboeken en films en romans zou geven om te lezen om het te begrijpen. Dat deed ze niet bij ons. Ze is veranderd, haar filmstijl is veranderd en ze was er heel vloeiend in. Ik herinner me dat ik op een dag een ontmoeting met haar had gepland om over Bugs te praten, en de hele tijd dat we over het leven spraken en helemaal niet over de film, en dat is een soort van haar favoriete manier van werken nu.
Hoe vond je het om Bugs te spelen wanneer ze in de Matrix is versus wanneer ze in de echte wereld is?
Ik denk dat er een beetje kwetsbaarheid is in de echte wereld die ze niet in de Matrix zou laten zien, omdat de Matrix is hoe je jezelf altijd liet zien. Ik denk dat wanneer ze in de Matrix is, ze een beetje steviger en harder is, en in de echte wereld is ze een beetje meer introspectief en een beetje stiller. Maar ik wilde het ook een rechte lijn houden omdat ik bang was dat mensen me niet zouden herkennen zonder het blauwe haar. Want in de eerste 20 minuten van de film heb ik blauw haar. Ik heb geprobeerd ervoor te zorgen dat het niet te veel onderscheid was.
Aangezien Lana je geen studieboeken, films of romans heeft gegeven, welk huiswerk heb je dan gedaan?
Ik heb de originelen een paar keer opnieuw bekeken en ik heb het script steeds opnieuw en opnieuw gelezen. Daarnaast denk ik dat ik bij dit, meer dan bij enig ander project, heb geprobeerd mezelf over te geven aan het proces en niet zo rigide te zijn in mijn voorbereiding en uitvoering. Ik wist van de audities hoe nauwkeurig Lana is tot aan de intonatie op een regel. Ik legde het gewoon in haar handen en ik had geen ego over de uitvoering. Ik had zoiets van: ‘Het is van jou.’ Dit is haar film. ‘Hoe wil je dat ik speel?’ Terwijl ik normaal gesproken meer zou zijn van: ‘Nou, ik denk dat het personage dit zou doen.’ Dat heb ik op de set nooit gezegd.
‘Je kunt niet uitglijden met Lana.’ Warner Bros.
Lana gaat gewoon 20 minuten door en laat de camera maar doordraaien. Hoe beleefde het die aanpak op de dag, en nu te hebben gezien hoe het in elkaar werd gesneden?
Het is zeker interessant om te zeggen: ‘Oh, dat is wat ze gebruikte, hè?’ In termen van hoe het praktisch op de set staat, betekent het gewoon dat je altijd klaar moet staan, omdat je nooit weet wanneer de camera op je gericht is. Ze verwacht dat mensen elke dag hun A-spel meebrengen. Je kunt niet uitglijden met Lana.
Hoe zit het met het werken met de stuntcoördinatoren? Hoe werd de vechtstijl van Bugs gedefinieerd?
We hadden een specifiek idee dat binnenkwam, een soort Kenshin-stijl, maar het nooit - opnieuw, als je met Lana werkt, kun je je gewoon niet binden aan het maken van een keuze zonder te weten wat ze die dag gaat doen. Dus we bedachten deze enorme gechoreografeerde sequenties, en dan zou ik daar op de dag komen en ze zou zeggen: ‘Hoe zit het met dit?’ En ze zou gewoon iets verzinnen. Voor mij was het vooral proberen om weer in vorm te komen, mijn uithoudingsvermogen te verhogen en in een heleboel verschillende stijlen te trainen, zodat ik klaar was voor alles wat ze wilde.
Je hoopte draadwerk te doen. Heb je de kans gekregen?
Ik deed. Ik heb een beetje draadwerk gedaan. Het is moeilijk, kerel. Ik ben er gewoon niet voor gemaakt. Het is een vaardighedenpakket. Ik denk dat ik niet genoeg luchtbewustzijn heb, ook omdat ik hoogtevrees heb. Het is zeker niet mijn sterkste kant. Ik blijf eraan werken.
Het ziet er pijnlijk uit.
Het is niet comfortabel. Heb je ooit een harnas gedragen?
Ik niet.
Rechts. Het is gewoon oncomfortabel in het kruisgebied. Het is niet leuk.
“De originele Matrix is als de originele superheldenfilm.” Warner Bros.
Met je ervaringen uit het verleden, vooral in actie, waar voel je je het meest op je gemak met de vechtchoreografie en stunts?
Ik probeer er nooit op in te gaan met de gedachte ‘ik heb dit’, want stuntteams reageren daar niet goed op, acteurs komen daarmee binnen. Tenzij je Tom Cruise bent, houden ze er niet van als acteurs met die mentaliteit binnenkomen. Ik ga heel graag naar binnen als: ‘Oh, lege beker. Laten we vanaf nul beginnen. Ga terug naar het begin.’ Maar als ik dat zeg, denk ik dat ik zoveel geweldige coördinatoren heb gehad waar ik in het verleden mee heb gewerkt en die me een heleboel verschillende stijlen hebben geleerd, uiteraard op “Iron Fist”, ik moest werken met Brett Chan en dan aikido en leer hoe je een katana moet gebruiken. Op “Game of Thrones” gebruikte ik een bull whip, “Love and Monsters” was een meer [brede] stijl. Al die ervaringen kwamen samen om me klaar te maken voor deze.
Brett Chan, ik heb net met hem gesproken. Hij is fantastisch.
Waarom heb je met hem gepraat?
Voor ‘krijger’.
Ik hou van hem en ik hou van ‘Warrior’.
Een van de beste shows van dit moment.
Ik ga akkoord. Ik ben zo blij dat ze zijn opgepakt voor nog een seizoen. Nogmaals, de kracht van fandom.
Zelfs als ik even met Brett sprak, heb ik veel moeten leren. Wat heb je geleerd van die samenwerking?
Ik denk dat Brett me veel ruimtebewustzijn heeft geleerd, wat niet de bedoeling was, maar hij is erg… niet paranoïde. Als je met hem uit eten gaat, en ik de hele tijd met hem uit eten ging, haalde hij altijd alle stuntmannen tevoorschijn. Ik ging altijd mee. Zo’n leider, zo’n aardige vent, houden absoluut van hem. Hij koos altijd de stoel met de rug naar de muur, zodat hij de hele kamer kon zien. Hij is altijd op de hoogte van wat er gaande is en dat heb ik opgepikt door osmose, vooral toen ik in New York woonde. Het was de eerste keer dat ik zelfs naar New York kwam. Door hem ben ik wat bewuster geworden.
Zoals je al zei, je hebt de vorige films opnieuw bekeken, dus wat heb je ervan geleerd om in het vervolg te gaan?
Hoe tijdloos is het. Het is helemaal niet verouderd. Ik denk ook dat ik me realiseerde dat de originele “Matrix” lijkt op de originele superheldenfilm. Het is de OG. Het bewees hoe breed een publiek daarvoor klaar was. Het begon een soort van heropleving van wat daarna kwam. Zo begon Sam Raimi kort daarna met ‘Spider-Man’. Ik denk dat “The Matrix” alles vooruit duwde.